Communautés de paroisses Gourin (Le Saint Roudouallec)-Langonnet (Plouray La Trinité Langonnet)
Gourin (Le Saint Roudouallec)-Langonnet (Plouray La Trinité Langonnet)

Cantique de Saint Germain

Diskan
Sant Germen, enor Bro-C’hall,
ha mignon Breiz-Izel,
Eus ho kador, en nenvoù,
warnomp taolet eur zell ;
Roit konfort d’al labourer, ha parit an den klañv,
Ha miret diouz pep danjer ar vugale vihan

1 – ’N hon touez-ni da vihanan,
miret ar feiz gristen,
Greit ma vevo n hon c’halon,
Jezuz hag e lezenn.
Roit onestiz d’ar gerent, resped d’ar vugale,
Furnez vras d’an dud e karg,
d’an holl doujans Doue.

2 – Hag, eun deiz, er baradoz,
endro d’oc’h a vandenn,
Mesk ha mesk gant hon tud
kozh, ni gano da viken :
Meulodi d’hon Patron mat
an eus hon zikouret ;
Meulodi ha trugare, Sant Germen benniget

3 – Goude bout desket en Gall, da Rom ez eas d’ar skol,
Ha hep dale e skiant en savas dreist an holl ;
Komz ken kaer hag e hini biskoazh ne voe klevet ;
Betek gant an lmpalaer, Jermen ‘zo anavet.

4 – Anavet eo ha galvet evit gouarn e vro ;
Setu dindan e veli Kêr-Auxer hag an dro ;
Galloud, enor ha madoù war e benn ‘voe kreñvaet,
Hag eñ leun a yaouankiz, a nerzh hag a c’hened.

5 – Met galloud, enor ha madoù, tentus d’ar c’hrouadur,
A lak Jermen da ‘n em daol war-du ar plijadur.
Kredennoù ar paganed hag o Iidoù mezhus
A gar frankoc’h e galon ‘vit Aviel Jezuz.

6 – Kaer en doa eskop Auxer kelenn, pediñ, gourdrouz,
Ar gouarner aheurtet ne rae van ouzh an drouz.
En ebad ha en dizurzh e teuze e holl vuhez
Ha skouer fall a rae d’ar bobl ken e oa un druez.

7 – Koulskoude, eus lein ar gloar, Perc’henn an eneoù
Diwar-benn ar priñs yaouank ne droe e selloù ;
Evel m’en devoa gwechall cheñchet kalon Sant Paol,
Gant ur pec’her, ur vech choazh, e raio un abostol.

8 – Sant Amator ‘zo berzet a-berzh an neñv, un deiz,
E vije ar gouarner eskop en e c’houde ;
Raktal e lak en kerc’hat, en digas d’an iliz,
Hag e touz dezhañ e benn hervez ma oa ar giz ;

9 – Jermen daoust d’e holl eston, sentus evel un oan,
A sant ur galon nevez en e greiz o tiwan ;
Resev a ra an urzhioù digant Sant Amator,
Hag en ur vouezh, an holl bobl en goulenn da bastor.

10 – Met bremañ piv a laro e vuhez vurzhudus,
E binijennoù kalet, e oberoù padus ?
Mouezh un arc’hael marteze a c’hellfe disrevell
Pegen tomm oa ‘n e ene karantez an Aviel.

11 D’ar choulz-se war an douar ‘oa brezel ha gwalenn ;
Ar bed pagan er marv a oa prest da ziskenn ;
Doue, ‘vit en kastizañ war-benn e dorfedoù
A c’halv eus an hanternoz tud gouezh a-vandennoù.

12 – Gwelet e veint o tired ‘vel ar mor e kounnar ;
Ne lezont a-dreñv o c’hein nemet tan ha glac’har ;
Brevet dre-holl ar maezioù, ar c’hêrioù diskaret…
Emañ ganto an Europ lakaet ‘vel ur ve-red.

13 – Ya, met hor mamm an lliz ‘zo digor he divrec’h ;
Lec’h n’hell netra an armoù, he c’halon a vo trec’h.
Gant hec’h eskibien santel ha gant he beleien,
Eus a dud kriz ha diboell, hi a raio kristenien.

14 – Er skol gant an eskop Auxer, a zo sent o teskiñ ;
Padrig, Brieg hag Iltud a zo en o zouez o-zri ;
Eus eno ar gloer yaouank dre ma erru o zro
A zoug sklerijenn ar feiz, un tammig da bep bro.

15 – ‘Vel ma sav ar bleuñv, er geot, pa vez druz ar c’hlizenn,
‘Vel-se e lufr, hep dale, ar vertuzioù kristen ;
Komz vurzhudus aant Jermen hag e skolerien vat
A lak ar garantez a bep tu da greñvaat.

16 – Betek e Breizh-Veur, div wech sant Jermen a dremenas,
‘Enep d’an eretiked eno a prezegas ;
‘Enep tud an Hanternoz, difenn a reas Breizhiz
Ha, hep skuilh gwad, e kasas ar Saozon war o c’hiz.

17 – Div wech ivez eus gwalleur e viras Breizh-Izel,
Evil Breizh-lzel memes e tigouezhas mervel,
Rak ma oa aet da Ravenn, hag eñ e gozhni,
E oa da c’houIenn truez evit hon Tadoù-ni.

18 – Daoust da c’hlac’har Ravenniz, pa varvas Sant Jermen,
E oa rentet da Auxer, ‘vel ma oa e c’houlenn ;
E chapelig Sam-Vaoriz, hag en devoa savet,
Tro pevar c’hant hanter kant, e oa sebeliet.

19 – En e vuhez, e lakae e vazh da adc’hlazañ,
Ar re glañv paour da yac’haat, ar re vaw da vevañ ;
Met e c’halloud en Neñvoù, abaoe, ‘zo brasoc’h c’hoazh,
Hag e lagad ‘zo digor war e vro ‘vel biskoazh.

20 – O Sant Jermen, hon tad ker, Breizh-lzel ha Bro-C’hall
A zo hírie e dañjer, evel ma camp gwechall ;
E toull hon dor, siwazh dimp, emañ an enebour ;
Piv, gwelloc’h evidoch-c’hwi a c’heIlfe hon sikour ?

21 – N’hon zouez-ni da vihanañ, mirit ar feiz gristen,
Grit ma vevo’n hor c’halon Jezuz hag e lezenn,
Roit onestiz d’ar gerent, resped d’ar vugale,
Fumez d’ar re ‘zo e karg, d’an holl doujañs Doue.

22 – Hor planedenn, er bed-mañ, peurvuiañ ‘zo kalet :
Da stourm hon eus ouzh ar bed hag ouzh an droug-spered,
Da stourm ouzh ar baourentez hag ouzh ar c’hleñvedoù.
O ! Bezit hon difenner, difenner hon zadoù.

23 – Hag, un deiz, er Baradoz, en-dro deoc’h a-vandenn,
Asambles, gant hon zud-kozh, ni gano da viken :
Meuleudi d’hor Patron mat en deus hon sikouret,
Meuleudi ha trugarez, sant Jermen benniget.

Refrain
Saint-Germain, honneur de La France
et ami de La Basse-Bretagne,
De votre trône aux cieux, regardez nous,
Consolez le paysan, guérissez le malade,
Et protégez de tous les
dangers les petits enfants

1 – Parmi nous, au moins, gardez la foi chrétienne,
Faîtes que vivent en nos
coeurs Jésus et sa loi,
Donnez l’honnêteté aux parents,
le respect aux enfants,
La sagesse aux responsables, à
tous, le respect de Dieu.

2 – Et un jour au paradis, en
nombre autour de vous,
Ensemble avec nos ancêtres, nous
chanterons pour toujours :
Louange à notre bon patron
qui nous a aidé,
Louange et merci, Saint-Germain béni

3 – Après ses études en Gaule, il alla à Rome à l ‘école,
Et rapidement sa science s’éleva plus haut que tous ;
Parole aussi belle que la sienne jamais on n’entendit ;
Même de l’Empereur Germain est connu.

4 – Il est connu et appelé pour gouverner son pays ;
Voici sous son autorité la ville d’Auxerre et ses environs ;
Pouvoir, honneur et biens s’accumulèrent sur sa tête,
Et lui plein de jeunesse, de force et de beauté.

5 – Mais pouvoir, honneur et biens, tentants pour l’enfant,
Font que Germain se jette du côté du plaisir.
Les croyances des païens et leurs cérémonies honteuses
Son cœur les préfère à l’Évangile de Jésus.

6 – L’évêque d’Auxerre avait beau instruire, prier, gronder,
Le gouverneur obstiné ne tenait aucun compte du bruit.
Aux ébats et au désordre il dissolvait toute sa vie
Et il donnait le mauvais exemple au peuple, c’en était une pitié

7 – Pourtant, du haut de sa gloire, le Propriétaire des âmes
Ne détournait pas ses regards du jeune prince ;
Comme il avait autrefois change’ le cœur de saint Paul,
D’un pécheur, une fois encore, il fera un apôtre.

8 – Saint Amateur fut averti de la part du Ciel, un jour,
Que le gouverneur serait évêque après lui ;
De suite il le fait quérir, l’amène à l’église,
Et lui tond la tête selon l’usage.

9 – Germain, malgré sa surprise, obéissant comme un agneau,
Sent un cœur nouveau naitre en sa poitrine ;
Saint Amateur lui confère les ordres,
Et d’une seule voix, le peuple entier le demande pour pasteur.

10 – Mais a présent qui dira sa vie extraordinaire,
Ses dures pénitences, ses œuvres durables ?
La voix d’un archange peut-être pourrait rapporter
À quel point était chaleureux en son âme l’amour de l’Évangile

11 – À cette époque il y avait sur terre guerre et fléaux ;
Le monde paien était prêt à sombrer dans la mort :
Dieu, pour le punir à cause de ses crimes
Appelle du nord des bandes de gens sauvages.

12 – On les voit accourir comme la mer en furie ;
Ils ne laissent derrière eux que feu et douleur ;
Les campagnes complètement dévastées, les villes abattues. ..
Par eux l ‘Europe est réduite à l’état de cimetière.

13 – Oui, mais notre mère i ‘Église a les bras ouverts ;
Où les armes ne peuvent rien, son cœur est vainqueur:
Grâce à ses saints évêques et à ses prêtres,
De gens cruels et insensés elle fera des chrétiens.

14 – À l’école de l’évêque d’Auxerre, des saints s’instruisent ;
Patrick, Briec et Iltud en sont tous les trois ;
De la les jeunes clercs lorsqu’arrive leur tour
Portent la clarté de la foi, un peu dans chaque pays.

15 – Comme s’épanouissent les fleurs, dans l’herbe, quand Ia rosée est abondante,
Ainsi brillent, rapidement, les vertus chrétiennes ;
La parole miraculeuse de saint Germain et de ses bons disciples
Font croître de partout la charité.

16 – Jusqu’en Grande-Bretagne, à deux reprises saint Germain passa,
Il y prêcha contre les hérétiques ;
Contre les gens du nord il défendit les Bretons
Et, sans répandre le sang, ii renvoya les Saxons.

17 – À deux reprises aussi il préserve la Basse-Bretagne du malheur,
C’est même pour la Basse-Bretagne qu’i l lui advint de mourir,
Car s’iI alla à Ravennes, dans sa vieillesse,
C’était pour demander grâce pour nos Ancêtres.

18 – Malgré le chagrin des Ravennais, quand saint Germain mourut,
Il fut ramené à Auxerre, selon sa demande ;
Dans la petite chapelle Saint-Maurice, qu’il avait bâtie,
Vers l’an 450 il fut enseveli.

19 – Guérissait les pauvres malades, faisait revivre les morts ;
Mais depuis, au Ciel, sa puissance est plus grande encore,
Et il à l’ œil ouvert sur son pays comme jamais.

20 – Ô saint Germain, notre cher père, la Bretagne et la France
Sont aujourd’hui en danger, comme nous l ‘étions autrefois ;
L’ennemi, hélas, est à notre porte ;
Qui, mieux que vous, pourrait nous aider ?

21 – Parmi nous, au moins, gardez la foi chrétienne,
Faites que vivent en nos cœurs Jésus et sa loi,
Donnez l’honnêteté aux parents, le respect aux enfants,
La sagesse aux responsables, à tous le respect de Dieu.

22 – Notre destin, en ce monde, est dur le plus souvent:
Nous avons à lutter contre le monde et contre l’esprit mauvais,
À lutter contre la pauvreté et contre les maladies.
Ô ! Soyez notre défenseur, [vous le] défenseur de nos pères.

23 – Et, un jour, au Paradis, en nombre autour de vous,
Ensemble, avec nos ancêtres, nous chanterons pour toujours :
Louange à notre bon Patron qui nous a aidés,
Louange et merci, saint Germain béni.